De zomer komt er weer aan... De tijd dat ik regelmatig op de jeugddienst kom voor de grabbelpasactiviteiten. De eerste keer zonder jou. T zal gek zijn... Je stralende glimlach, ons getetter, de croque'jes die we samen aten, veel langer blijven dan nodig... Er zal een leegte zijn dit jaar, maar ik zal er staan met evenveel enthousiasme, want dat is wat ik van jou heb geleerd. Vallen en opstaan, blijven lachen, alternatieven zoeken en knallen. En dat is wat ik deze zomer zal doen. Samen met jou! X Tine

Vandaag had ik je foto nog eens vast. Zoals elke dag, ieder moment dat ik boven kom kijk ik even naar links. Daar sta je dan op de dressoirkast tussen witte orchideeën en dan moet ik even lachen... Maar vanochtend dacht ik, ik neem het kaartje nog eens vast en lees de tekst nog eens goed en sta nog eens even stil bij alles wat je betekend voor mij, nog steeds. En wat je nog gaat betekenen voor ons zoontje (waar je de naam stiekem al van weet want je hebt hem mee gekozen). En toen schopte hij, ja hij voelde ook dat je erbij was. xx

Dag Marijke. Ik woon terug in de straat, op m'n zoldertje. Niet voor lang hoor, in juli terug naar 't stad 😉 De zon schijnt hier en ik had graag een crèmeke gaan eten met u bij Mama Calinka. Mis je, hoop dat bij jou het zonnetje ook schijnt xxx

Lieve Marijke, Hoe vaak ik aan je denk, hoe hard ik je mis.. Maar hoe fijn het is om af en toe plots iets nieuws te herinneren, iets wat zo vanzelfsprekend leek maar nu zo bijzonder is.. Ik herinner me nog dat het op een avond enorm aan het sneeuwen was en we bij jouw thuis waren. Je zei toen dat we ons naar de tuin moesten reppen om daar onder het licht te gaan staan en naar boven te kijken, recht in de sneeuw.. Zo mooi, hoe de sneeuw in de donkere avond recht op het licht afkwam.. Ik weet ook nog dat mama me toen kwam ophalen, maar ze eerst verplicht van ons moest meekijken.. Gelachen dat we toen gedaan hebben.. Ik vertelde dit vorige week tegen mama en ze kon haar dat moment nog zo herinneren, zoveel jaren later.. Sinds dat moment heb ik bij elke sneeuwval wel even aan je gedacht, maar de eerstvolgende keer ga ik volop genieten van de leuke tijd die we toen hadden.. Die tijd die toen zo vanzelfsprekend leek, maar nu zo bijzonder blijkt te zijn!! Xxxxx knuf

Lieve Marijke, Je was een jong meisje toen we elkaar leerden kennen, net als ik trouwens. In de lagere school zat je een jaartje hoger dan mij. En in de Chiro waren we om de twee jaar lidjes van dezelfde groep. Hoe jong ook: zelfs op jouw 15e was je al een steun en toeverlaat voor de mensen rondom jou, en ik ben blij dat ik dit heb mogen ervaren. Na de jaren als Chirolid scheidden onze wegen, maar dit voor een zeer beperkte tijd. We kwamen elkaar al snel terug tegen op lokale evenementen, op café, bij vrienden,... en telkens was je even geïnteresseerd in wat ons bezighield. Enkele weken geleden vertelde je me dat jouw droomreis IJsland is. Wilde ideeën ontstonden. Wat had ik jouw graag vergezeld tijdens deze trip. Het voelt erg "onaf" allemaal. Zo onwezenlijk. Maar ik weet dat als ik deze reis maak, jij erbij zal zijn! Je bent een graag geziene jonge dame. Dat wordt op deze website nog maar eens duidelijk. Velen dragen jou diep in het hart. Leef voort in al die mensen en laat jouw herinneringen een steun zijn, zoals je altijd al een steun was voor hen. Het ga je goed! Liefs, Katrien

Liefste Marijke, samen in de leidingsploeg, ik als onervaren leidster, jij als groepsleidster. Ik kon alles aan je vragen en telkens opnieuw antwoordde je op mijn vragen, ik dacht: "sebiet is die mij al beu". Maar nee je was mij niet beu. Samen zijn we ook zumba gaan doen, hier hebben we wel wat afgelachen. Organiseren kon je als de beste, zo had je de AAR, jij was voorzien voor alles, dankzij jou heb ik veel geleerd. Wat ben jij een super chirogriet! Je hebt ons allemaal geraakt diep in het hart. Ik zal je nooit vergeten Marijke! Veel liefs Bianca x

Hey Marijke, Heb zonet het spijtige nieuws vernomen. Jammer, want je bent een van de mensen die dit het minst verdient. Ik zal je altijd herinneren als een energieke vrouw, positieve ingesteldheid, een toffe madam! Ik herinner nog steeds de momenten toen we jong waren. Spelen in de tuin met alle buurjongens en meisjes, skaten rond de blok, etc. Hoe ouder we werden, hoe meer het contact leek te verwateren, maar desondanks kwam ik je af en toe nog eens tegen. Woorden schieten me te kort, maar zal je altijd blijven herinneren! Bedankt voor alle goede momenten! Rust zacht, Thomas.

Marie, een week geleden schreef ik hier al het tekstje dat je grotendeels al had gelezen in Coda. 1 week later moet ik toch ergens mijn boodschap aan jou kwijt kunnen. Marie, de chat -en sms relatie die wij hadden zal waarschijnlijk onbegrijpbaar zijn voor velen, jammer genoeg moet ik hier écht van afkicken. Hoeveel keer ik deze week al een bericht naar je getypt heb en dit natuurlijk op de ongecensureerde manier zoals we dit altijd deden. Vandaag kwam ik voor de eerste keer ook tot het besef dat het zinnetje 'laat mij hier maar achter, Marijke komt me wel ophalen", niet meer van toepassing kan zijn. Vrijdag was het ook jongerenfuif, wat hebben wij daar samen plezier gehad aan de inkom. Er was een massa volk maar toch was er een grote leegte en ontbrak er iemand die nooit vervangen zal kunnen worden. Binnenkort is het ook medewerkersfeestje. Het feestje waar jij vorig jaar, door een uitgestelde 1ste chemo, toch nog mee naartoe bent geweest.Zo krachtig en zo dapper, na een spaghettieke van den trol toch nog samen genieten van een avondje met alle vrijwilligers! Binnenkort is het weer zover, jammer genoeg zal ook daar een leeg plekje zijn.Vandaag zijn we ook een ijsje gaan eten in het boerenijsje, de eerste keer, heel lang geleden, kwam ik daar met jou, Silke en je papa. Een last minute uitstapje op een zonnige zaterdagavond. Wat heb ik genoten van onze impulsieve uitstapjes naar Action, Albert Heyn, Mama Calinka,...ach, en van de zoveel mooie herinneringen, zoveel fijne momenten. Wat hebben we zoveel samen meegemaakt, meebeleefd, meegeleefd,...het gemis is groot! Maar Marie, ik kan je wel meegeven dat de viering gisteren is gelopen zoals JIJ het wou. Ze was tot in de puntjes perfect zoals jij het ons duidelijk had gemaakt. Het lezen is ook gelukt, je had het me woensdag nog zo gezegd: Marissa, gij gaat dat goed doen want das voor mij! Awel, Marie, ge had gelijk. Ik heb door die woorden de kracht gevoeld om het te doen, zoals jij het wou. Wat ben ik blij dat iedereen ervoor gezorgd heeft dat jouw afscheid, het afscheid was dat je voor ogen had. De ere-haag die je kreeg bij het verlaten van ' 't Klokske zou je hebben doen zeggen: "seg, mannen, dat moet niet, dat is teveel aandacht"! Maar wij zouden hebben gezegd: Marie, doe ni flauw, da verdiende! En Marie, dat is zo, jij verdiende dat applaus en die ere-haag. Mijn dappere vriendin, wat mis ik al onze mooie momenten, de kleinste, gewoonste dingen misschien nog het meest! Wat ben ik blij met onze sms-en chatrelatie, ik lees ze nu elke dag nog eens door, wat waarde gij toch ne krak, zo dapper, zo bezorgd om ons, zo ongecensureerd, zo overduidelijk....Bangelijk!!! Marie, ge staat hier nu naast de rituals stokjes op het hoogste verdiep van ons schoon kast, nog boven de boeken van Noorwegen! En, Marie, zoals je u altijd ergerde aan het feit dat het hier vol kaarskes stond maar wij ze nooit aanstaken, sinds vorige week branden we wél kaarskes dus ge kunt gerust zijn, ge zijt hier nu héél aanwezig hoor! Mijn beste vriendin, blijf daar boven maar verder reorganiseren zoals je beloofde dit te gaan doen. Ik ben al héél tevreden met het zonnetje dat je gisteren en vandaag geregeld hebt, je hebt nu ook de toverstokjes meegekregen, dus dat komt nu helemaal in orde! Deze controlefreak blijft nog even hier, maar ik ben er zeker van dat jij het daar allemaal onder controle hebt! En zoals je woensdag zei: "we spreken elkaar nog"....Ja hoor Marie, we spreken elkaar zéker nog, op een andere manier maar daarom niet minder, alleen anders! Liefs, Marissa

Marijke, ik keek enorm naar je op: hoe je je inzette voor het jeugdwerk voor de chiro. Ik hoop dat ik dat later net zo goed zal doen als jij. Je bent een echt voorbeeld voor mij!!

Iedereen kijkt naar je op Marijke. Voor je strijdlust, voor je positiviteit, voor je groot hart. Je bent een goede vriendin voor iedereen, een zalige zus voor Silke en een mooi dochter voor uw ouders. Ik neem dit mee in mijn hart en hoop (al is het maar voor een kwartje) te mogen zijn voor mijn vrienden, collega's en familie, wat jij was voor de jouwe. Slaapzacht.

Lieve Marijke, het spijt me dat ik hier niet eerder een berichtje heb achtergelaten. Maar na het schitterend afscheid dat vanochtend plaatsvond moest ik wel iets schrijven. Nog nooit was ik op een begrafenis met zo'n talrijke opkomst en dan nog met allemaal mensen die er waren uit respect en liefde voor jou. Niemand bleef onberoerd bij de teksten en liedjes die je nog geen twee weken geleden zelf hebt uitgekozen. Op het einde volgende dan ook een staande ovatie die je dubbel en dik verdiende! Voor dit indrukwekkende vaarwel, voor de moed die je toonde in je oneerlijke strijd en vooral voor het plezier dat je hebt gehad tijdens je leven waarmee je zoveel mensen in hun hart hebt geraakt. Ik ben heel blij dat ik, twee weken geleden vandaag, Julie gehoorzamend :), mijn plannen afgezegde en de avond bij jullie thuis doorbracht om onder familie en vrienden te praten, te lachen en zelfgebakken pizza's te eten. Ook die bewuste avond, een week voor je heen ging, was je meer bekommerd om de banaalste probleempjes van anderen dan over je eigen lot. Het sierde je en blijft me dan ook bij na vandaag, door liefde, geluk en medeleven te delen met je mede mensen breng je grootse dingen teweeg. Waarschijnlijk een les voor ons allen, Marijke, bedankt daarvoor!

Hoi Marijke Je hebt er een zeer prachtige viering van gemaakt. Door jou heeft het begrip Chirohart een extra dimensie gekregen. De locatie was perfect gekozen maar toch veel te klein om al de sympathisanten onderdak te geven. De Chirobanken en een zacht zonnetje gaven op zijn Marijkes de noodzakelijke vergroting van de zaal. Wij hopen met velen dat Annie gelijk heeft en dat je de aanwezigheid van zeer velen kon horen en voelen. We denken hierbij zeker aan het avondlied dat we voor jou tot tweemaal toe mochten zingen. Een heel tof plaatsje heb je bij velen in hun hart veroverd waardoor je er nog heel dikwijls bij zal zijn. Hopend dat de talrijke aanwezigheid er mee mag voor zorgen dat uw zus, mama en papa de moed en de kracht geeft om de draad niet te verliezen. Vele schouders zijn ter beschikking van uw familie, dat ze de moed mogen vinden om eens aan een mouw te trekken als ze een schouder nodig hebben. Bedankt Marijke voor de zorg die je zelfs tot op de dag van vandaag voor ons over had. Ik zal aan je terug denken zoals je het wenst: ‘in de stralende zon, hoe je voor ons was toen het nog kon’. Bedankt Jan Verbist

Lieve Marijke, vandaag hebben we met zovelen afscheid van je genomen, nog maar eens bleek hoe geliefd je wel was. Het nieuws van je overlijden heeft me enorm geraakt, ik heb de laatste dagen al zoveel aan je gedacht. Aan je guitige lach, je positieve ingesteldheid. We kenden elkaar al zo lang, al die mooie herinneringen zullen me altijd bijblijven. Rust zacht, lieve Marijke! Veel sterkte aan de familie.

Mijn gedachten zijn nu bij jou en je familie. Het ga je goed hierboven.......

Liefste Marijke, Vrolijk, goedlachs en vooral lief, Zo is het, hoe ik jou in mijn geheugen grief. Ik zie je nog, samen met de kleine zus, als ukkie, lopen op het grote kampterrein. Wij maar hopen dat je onze ploeg zou kiezen om mee te spelen zodat we je een handje konden geven als "grote" meisjes of dat we je konden dragen als "echte" moederkes. Toen al was je heel speciaal voor mij en dat ben je altijd gebleven! En zoals ik kan lezen, maakte je een grote indruk bij velen in je korte leven! Het ga je goed! Annick

Marijke, ik heb al zoveel aan je gedacht sinds ik het nieuws vernam. Vandaag neemt iedereen afscheid van je. Ik vind het erg jammer dat ik je begrafenis niet kan bijwonen. Als buurmeisjes en jeugdvriendinnen hadden we zoveel plezier samen. Ook al zijn we contact verloren met de jaren, jouw pittig karakter en goedlachsheid zijn me bijgebleven. Ik hoor nog steeds die fijne lach van je. Zo wil ik je ook graag herinneren. Je was een pracht van een meid. Het doet pijn je nu al te zien gaan. Rust zacht. X

Luc, Christel, Silke, Bomma en familie, De juiste woorden vind ik niet. Hoe verwerk je dit weet ik niet. Ik ding weet ik wel, dat Marijke een moedig, levendig, enthousiast, altijd zwaaiend van ver en klaar voor een babbeltje, een positief meisje was. Als kind, al klaar voor een volwassen babbeltje met mij in de tuin om daarna voluit te gaan spelen met de andere kopstraat-kinderen van tuin tot tuin. Wat een toffe zomer was dat met de headkids. Toen al was Marijke erg begaan met anderen. Later enthousiast, werkend en dankbaar dat ze kon studeren, want Marijke was leergierig. Hoe oneerlijk kort haar leven is geweest, Marijke heeft met volle teugen genoten ! Dag dappere Marijke, vergeten doen we je nooit, je hebt al een plaats in ons hart. Je gaat enorm gemist worden, maar iederen heeft zijn eigen mooie herinnering aan jou. Sterkte aan de ouders , de familie en haar vrienden. Myriam Van Poppel

Lieve Marijke, Alex en ik kenden je vooral via de verhalen van je ouders. Meestal verhalen vol trots over de dochters en zo nu en dan met een bezorgde ondertoon als bijvoorbeeld het Erasmus avontuur werd beschreven. Zo nu en dan kwamen we elkaar tegen, op reuze leuke oudejaarsfeestjes, op super gezellige familieweekends of gewoon in de Paalstraat. Elkaar echt goed kennen deden we niet maar er werd wel enthousiast gezwaaid. Ook het nieuws van je ziekte druppelde binnen. Via verschillende vrienden volgden we het verloop, soms heel hoopvol, dan weer drie stappen terug. Altijd klonk het, “maar ze blijft ervoor gaan, ze is super positief”. En dan ineens … Op je website leren we je nu vreemd genoeg beter kennen, zoveel mooie verhalen, zoveel levens die je raakte. Wat een prachtig idee van je, zo je familie, vrienden en kennissen hun herinnering aan jou te laten delen. Fijn dat we daar deel van mogen zijn. Lieve groetjes, Veerle en Alex

Veel sterkte gewenst aan de familie en kennissenkring bij dit veel te vroege heengaan.

Lieve Marijke, Ik leerde je kennen toen je in KLINA kwam werken. Je was een spontane, goedlachse meid. Altijd opgewekt en vriendelijk. Ik heb je nooit slechtgezind of kwaad gezien. Kortom een toffe collega om mee samen te werken en een prachtig mens. KLINA was een tussenstation, je toekomst lag elders. Het leven lachte je toe ... totdat het noodlot anders besliste. Je hebt zo dapper gevochten tegen die verschrikkelijke ziekte. Helaas was het een oneerlijke strijd die je niet kon winnen. Ik bewonder jou omdat je de moed had om heel bewust moeilijke beslissingen te nemen. Je was en blijft een voorbeeld voor ons allemaal. Jouw leven was veel te kort, maar je hebt een onuitwisbare indruk nagelaten bij iedereen die jou gekend heeft. Ook ik ben blij dat ik je mocht kennen. Ik zal je nooit vergeten en altijd met warme genegenheid aan jou terugdenken. Het ga je goed daarboven. Als glinsterende ster of warme zonnestraal, je zal blijven schitteren aan het firmament. Je familie en vrienden wens ik veel sterkte om dit grote verdriet te verwerken. Marijke, nog een dikke knuffel en bedankt voor al het goede en mooie dat je ons gaf. XXX

Lieve Marijke, Het ging even fout daarnet... emoties? hoe dikwijls heb ik niet tegen je gezegd: doe het eens wat rustiger aan... maar nee, zo was je niet, altijd maar doorgaan en blijven lachen. Zo was je wel! Lieve Marijke, weet dat ik je nooit zal vergeten! Dank dat je ons zo dikwijls uit de nood geholpen hebt. Wat ben ik oprecht blij om zo'n persoon als jij heb mogen kennen. Het ga je goed, Marijke, dikke kus xxx

Lieve Marijke, ik las net deze wondermooie zin: "Er is een verschil tussen 'voor altijd weten' en 'nooit meer vergeten' "... Lieve collega, weet voor altijd dat ik nooit zoveel levenslust, kracht en vrolijkheid zag als ik bij jou heb gezien. Weet ook voor altijd dat ik zo ontzettend veel bewondering voor je heb en blijf hebben. Lieve Marijke, weet voor altijd dat geen van ons je nooit meer vergeet.

Steeds opgewekt en één brok energie en enthousiasme, zo herinner ik me je vanop de jeugddienst in Mortsel. Een meerwaarde voor het Mortselse jeugdwerk, zowel als professional en als persoon. We gaan je missen Marijke, het ga je goed...

Lieve lieve marijke (joke) Wat missen we jou. Onze gesprekjes op de bankjes van de school.de grapjes toen we jou joke noemden (vond je toch zo grappig) Vergeten zullen we je nooit. Het ga je goed xxxxxxxxxx

Marijke, ik kende je niet zo goed maar wat ik me herinner is steeds die vrolijkheid, die blije lach, een echt zonnetje. En o zo moedig ! Knap hoor, een voorbeeld voor ons allemaal. Het ga je goed lieverd. Vanaf nu ben je een stralende ster. Of wie weet... een bewaarengel ?

Marijke ik ga nooit meer je vrolijke 'dag stefani' horen. Dank u voor elke lieve woord en voor glimlach. Ik ga je nooit vergeten.

Beste Marijke, de laatste weken heb ik dikwijls moeten terugdenken aan die avond, die nacht, die ochtend. Bornem. In al ons enthousiasme hadden we ons laten overhalen om mee te doen aan de Dodentocht. Voor het goede doel : het Kinderkankerfonds. Wat hebben we gewandeld die avond. Snel gewandeld. En ook die nacht gewandeld en gerust en trager gewandeld en getrekkebeend en nog trager gewandeld. En we hebben elkaar teruggevonden, die ochtend, op het binnenplein van brouwerij Duvel te Breendonk, op het slagveld der onvoorbereiden. Totaal uitgeput. Zittend op lege kratten bier. En we hebben daar gelachen. Vooral gelachen. Dat kon jij goed. Nadien zijt ge nog ferm van uwe sus gedraaid. En hebben Wim en ik met jou een uur in de EHBO-post gezeten. Onderkoeling. Oververmoeidheid. Of zoiets. Wat lag jij te rillen onder je dekentje en aluminiumfolietje. Het moet een van de weinige momenten in je leven zijn geweest dat je niet aan het lachen was. Buiten deze anekdote, deze herinnering, heb ik op dit moment niet meer te vertellen. Ik kan je niet beloven dat ik de Dodentocht nog eens ga doen. Nee, ik weet het zeker : ik ga dat niet meer doen. Maar wat ik je wel kan beloven is dat telkenmale ik nog een Duvel drinkt, ga ik even aan jou denken en aan het binnenplein, aan dat slagveld der gesneuvelde enthousiastelingen. En niemand hoeft dat te weten. En als je het niet erg vindt dan neem ik nu een Duvel. Of nee, wacht, ik neem een Vedette. Dat past wel bij jou. Misschien staat jouw foto er op. Een toast, op het binnenplein maar vooral, op jou, Marijke!

Dag Marijke, Je passage langs ons festival was, spijtig genoeg, te kort. Persoonlijkheden zoals jij heeft ons festival en deze wereld nodig. Aangenaam, onbaatzuchtig en steeds klaar staan voor anderen, zo zat je in elkaar. Vooral onze gidsenploeg, waar je deel van was, is zeer aangeslagen door dit verlies. Als je naam valt dan zal er met een zeer warm gevoel aan je terug gedacht worden. We wensen ook je familie erg veel sterkte toe, ze zullen het nodig hebben. Namens de ganse ploeg van Hello Schoten, Marcel Vervoort, voorzitter.

Lieve Marijke... Onwezenlijk, dat jij er niet meer bent. Ik kan het niet geloven. We hebben elkaar de laatste jaren niet meer gezien, maar toch heb ik nog sterke en warme herinneringen aan jou: je aanstekelijke schaterlach die je van ver op het chiroveld kon horen, je positieve ingesteldheid, je gezellige ik... Na de lagere school en chirojaren kwamen we elkaar een tijd later weer tegen in het AFS-veld, het grote avontuur tegemoet. Nu ga je waarschijnlijk een nog groter avontuur tegemoet. Hopelijk zien we elkaar op een dag weer zodat we nog eens kunnen bijkletsen. Een hele dikke knuffel.

Lieve Marijke, we hebben je gekend als een vrolijke, goedlachse meid. Je hebt ondanks je korte leven wel degelijk je steen in de rivier verplaatst. Je leeft verder in de herinnering van veel mensen. Het ga je goed.

Marijke, met de breedste glimlach van chiro Filippus. Ik heb veel aan jou gedacht de voorbije dagen, wat een onwerkelijk nieuws. xx, Ilse

Marijke, Marie, Marcus, Lang getwijfeld om al dan niet iets te schrijven, want dan is het ineens zo 'echt'. We hebben zoveel herinneringen samen, ik leerde je kennen in de chiro als onze leidster. We kende je helemaal niet goed, maar je viel uiteindelijk supergoed mee! En wat hebben we daar wat afgelachen, als ik ook maar iets vond om je te plagen deed ik dat ook. Dat was zo geweldig, je was zo'n gemakkelijk slachtoffer! 🙂 De graafste herinnering toen was toch wel ons nachtspel dat volledig in het water viel door een dief die op de vlucht was! En wij maar denken dat jullie dat echt wel hadden georganiseerd, met politie en al! Later leerden we elkaar beter kennen, we werden ook vriendinnen in plaats van de 'leidster-lid-relatie'. We hingen altijd in dezelfde kroegen, den trol of cantina. Altijd maar lachen met elkaar. Ook alle feestjes waren onveilig voor ons, want als we ergens konden shaken, deden we dat ook met alle plezier. Hierbij maakten we wat legendarische avondjes mee, denk maar aan Lx2! Of de andere keren waarop we iets te diep int glas keken. Achteraf allemaal heerlijke verhalen om mee te lachen! Toen je opnieuw je diagnose kreeg, wist ik nooit goed hoe te reageren. Ik heb het altijd al lastig gehad met zo’n situaties. Ook toen voelde ik me zo hulpeloos, wat kon ik toch doen om er voor je te zijn. En wat heb ik een spijt dat ik geen afscheid van je heb kunnen nemen. Ik had je nog zoveel te vertellen. Ik ben zo ongelooflijk blij dat ik de eer heb gehad om jou te leren kennen. En ik denk dat er velen zo over je denken! Maar man ik ga je zo hard missen! Toen we zondag het nieuws vernamen, hebben we onmiddellijk afgesproken met de vriendinnen. Niemand wou graag alleen zijn, want we waren altijd een bende die graag dingen samendeden! Dus gingen we samen iets drinken en eten in den trol. En ik moet eerlijk toegeven, dat deed raar. Je merkte dat iedereen anders was, stiller, omdat we jou misten... Het zal de eerste weken, maanden en misschien zelfs jaren, raar zijn om op dezelfde plekken te komen waar je met ons altijd naar toe ging. Maar weet Marijke, dat ik je nooit zal vergeten!

Marijke, Altijd bekommerd om de anderen. Tot de laatste dagen was je nog meer bezig met het wel en wee van je bezoekers dan met jezelf. Daar kunnen we allemaal nog veel van opsteken Marijke ! Het ga je goed, ginder aan de overkant, en laat ze genieten van je zonnetje Voor altijd in ons hart tante Greta & nonkel Lukas

Marijke, Je zat in de lagere school samen in de klas met ons Joline.Ik herinner je me als een lachend en optimistisch meisje.Ik lees hier dat dit altijd zo gebleven is.. x

Lieve Marijke. Ik bewonder je! Wij konden samen de kanker aan. Maar bij jou was het helaas geen eerlijke strijd... Toen ik te horen kreeg dat ik voor de tweede keer geopereerd moest worden, was jij onmiddellijk bezorgd. Ik dacht toen: 'alé Marijke, denk toch ook eens aan uzelf!'. Maar zo was je. Je stuurde me nog een berichtje voor de operatie. Ik heb soms slechte momenten gehad, maar dacht toen telkens 'komaan Roxanne, doe het voor Marijke! Laat zien dat je ook zo sterk kan zijn!' Want dat was je, ontzettend moedig! Ik troost mezelf bij het idee dat je je nu eindelijk niet meer sterk hoeft te houden en geen pijn meer hebt. Bedankt voor alle steun!xxx

we weten niet of je nu ginder terug samen bent met oma, met vake, met Katrien en de anderen die je zijn voorgegaan. Maar indien dit zo zou zijn, dan is het waarschijnlijk ineens een stuk plezanter voor hen : altijd goed gezind en bezorgd voor anderen. Het ga je goed !

Lieve Marei! In het middelbaar hebben we elkaar leren kennen. Al snel werden we goede vriendinnen. We zaten wel niet in dezelfde klas, maar dat maakte niet veel uit. Wat hebben we leuke tijden beleefd, mijn middelbaar had zeker niet zo goed geweest moest ik jou niet hebben gehad. Ik mocht vaak blijven slapen, want we wisten dat we dan langer konden wegblijven samen. Al was het een chirofeestje of iets drinken in den Trol. Ik was altijd welkom bij jullie thuis. Ik herinner me verschillende avonden in de Volklust, waar we met twee beschonken naar huis gingen. Zalig om dan bij je te blijven slapen en nog minstens een uur te blijven doorpraten. 1 keer had je zelfs enkele kledingstukken in de voortuin laten slingeren. Onze tripjes met school naar Londen en Praag zijn in mijn geheugen gegrift. Na het afstuderen zijn we elkaar altijd blijven zien. Samen met Petra hebben we nog leuke tijden beleefd. Een weekendje naar Oostduinkerke was daar één van. Zelfs toen ik Michael leerde kennen, was je meteen blij met mijn keuze. "Dat is pas de man voor u", zei je. Toen ik trouwde was jij ook de enige die perfect mijn trouwjurk kon beschrijven, zonder je het gezien had. Je kende me zo goed. Die dag heb je toen niet kunnen meemaken, wat had je toen spijt. Maar in gedachten heb je altijd aan mij gedacht. Toen onze Len geboren werd, was jij ook weer één van de weinigen die er bonk opzat met onze naam. Je kende me. Zelfs toen ik minder tijd had, was je steeds geïnteresseerd in mijn gezin en was je zo bezorgd en begaan met mij. Dat toonde aan hoe een goede vriendin je was. Zelfs tussen je eigen problemen en ziekte had je tijd voor mijn verhaal en vroeg je steeds hoe het met ons was en met mijn kids. Je hebt me zoveel gegeven. Je was, bent de sterkste vrouw die ik ken. Ik heb oneindig veel respect voor je. Jij met je positieve vibe, zalige lach en oneindige goedheid. Ik ben dankbaar voor alles wat we samen beleefd hebben. Bedankt Marei voor alles! Ik zal je missen! Je blijft voor altijd in mijn hart en ooit zien we elkaar weer! xxxx

Lieve Marijke, Wat ben ik blij jou gekend te hebben, jou lach en positiviteit zullen altijd in mijn geheugen gegrift staan. Je was een fantastische jonge dame met een ongelooflijke sterke persoonlijkheid, een voorbeeld voor ons allen, jong of oud ! Je maakte zo vele levens rijker, en dat zal je van daarboven zeker ook blijven doen. Een enorme leegte laat je nu achter bij alle mensen die jou op je korte levensweg hebben mogen ontmoeten, ook al was dit voor sommigen slechts enkele malen. Mooi dat je de baby van Silke nog hebt kunnen horen en zien, weliswaar niet geboren, maar wees maar zeker dat hij/zij zijn Tante zal leren kennen ! Waak over je familie, vrienden en kenissen, en hoop mee dat zij van alle mooie herinneringen aan jou kunnen genieten. Jij gaat nooit dood, jij leeft verder in de mooie herinneringen en zal nooit vergeten worden ! Het ga je goed Marijke, en we kijken uit naar de mooi nieuwe ster aan de hemel ! xxx Ingrid

Lieve Marijke, waar is de tijd.. Op woensdag en in de weekends speelden we in onze straat.. De ene keer bij Nena & Thomas, de andere keer bij Ellen & Eva, bij je nichtje Julie of bij jullie.. Tijdens de zomer van 1995 kwam mijn broer Steven met het geweldige idee om een feest te organiseren voor onze ouders.. We gaven het de naam 'Headkids'. Een misverkiezing werd georganiseerd (die door je zusje werd gewonnen), verschillende musikale acts.. Het was een geweldige avond. Toen mijn ouders gingen scheiden, zijn ook onze wegen gescheiden.. Een kleine 20 jaar later kom ik via mijn school, Sint-Cordula, waar ik nu werk te weten dat jij er niet meer bent.. Waarom jij? Je was steeds zo vrolijk, goedlachs.. Ik ben met verstomming geslagen. Hopelijk gaat het je goed! Veel sterkte voor je lieve ouders en kleine zus! xxx Nathalie

Marijke het gaat je goed je bent te jong om te gaan maar spijtig genoeg beslissen we het niet zelf . Ik ken u als een vrolijke meid die bij ons op Carrefour vakantiewerk deed altijd vrolijk alles was goed ooit zien we elkaar terug dikke xxxx Tine

Als collega en tractorvriend van Uw papa leerde ik jaren geleden een goedlachse en genietende rustige familie kennen . Als ik jou zag was het dikwijls schaterlachen en plagen en zelf tijdens je ziek zijn en je revalidaties was er je lach . Tijdens je laatste verhuis was zelf jij attent met koeken en taart en ging je in de namiddag zelf naar je oma met taart want het was haar verjaardag. DANK JE omdat we je mochten leren kennen . We zullen je papa en de familie wel helpen en zijn blij dat we een klein stukje van je leven mee mochten genieten van je lach . DANK U WEL MARIJKE het gaat je goed waar je ook bent . Mark en Anjes

Een hele zomer lang spelen op straat, van tuin tot tuin lopen, spelletjes bedenken, rollerskaten, badmintonnen, maar vooral veel lachen! Het was altijd gezelliger met jou erbij! Je koos ervoor om positief in het leven te staan, jammer dat het net voor jou zo snel voorbij moet zijn …

Emma (9) kwam na school altijd even langs op het bureau en deed dan een praatje met Marijke. Vandaag schreef ze dit op een briefje voor jou: "Marijke Marijke je bent zo vroeg gegaan. Marijke Marijke we missen je zo zeer. Marijke Marijke met jou er bij was de wereld veel mooier. Marijke Marijke we missen je mooie glimlach zo zeer. Marijke Marijke het afscheid is zo moeilijk."

Marijke, ik herinner mij jou als de collega die alles en iedereen kon laten lachen en zelf altijd stralend voorbij liep!

Marijke Jou heb ik leren kennen in klina altijd opgewekt en blij.Voor iedereen stond je klaar.Je hebt ook een top mama die ons op de hoogte hield in de zware periode die jullie allen moesten doorstaan.Nog zo jong en uit dit leven gerukt door da verschrikkelijk rotbeest. ik heb er geen woorden voor.Sterkte aan heel de familie in deze vreselijke periode .Het gaat je goed in die grote sterren hemel en doe de groetjes aan onze grote ster.

ik herinner me nog toen ik 10 jaar werd (4 jaar geleden) en we gingen eten in den horst. Het was de dag erna Valentijn en de zaal was versierd met rode ballonnen met hartjes. Van Marijke kreeg ik er één voor mijn verjaardag....tof hé! (ik ben de kleinzoon van Annie Aertssen)

Lieve Marijke, Jou herinneren is glimlachen, altijd opnieuw. Hoe gering de ontmoetingen met jou ook waren, je optimisme en levensvreugde waren de steeds terugkerende vast waarden. Na jou terugkeer uit Guatemala was je op bezoek bij je Tanta Marina en had ik de mogelijkheid om even met jou in het spaans te praten, en zo vroeg ik je of je de verplaatsingen daar per "coche" deed. Je keek heel verbaasd ... gevolg door een schaterlach ! Heb ik iets gemist vroeg ik je en je verklaarde dat je dat niet had gedaan, omdat coche een varken is in Guatemala en geen auto (zoals in het europese spaans). Ja was een vlotte fantastische meid, en zo zal ik je altijd blijven herinneren. Veel sterkte aan de ganse familie ! xxx Ludo

hallo Marijke, zo'n vrolijke, lieve, toffe, jonge dame vol met levenslust...waarom zo jong...waar je ook bent, het ga je goed...alvast heel veel sterkte en moed aan je ouders, je zus en de hele familie

Marijke, Jou ken ik als een vrolijke, warme, enthousiaste, sterke, pittige en toffe madam van de jeugddienst. Jammer dat ik je niet beter heb leren kennen. Ik ben er zeker van dat, waar je nu bent, het een vrolijkere en leukere plek is geworden! Het ga je goed.

Marijke... Ik denk dat het al wel duidelijk is hoe tof jij onze stageplaats hebt gemaakt. Zoals tine en Sarah al zeiden, ge waart een inspiratie voor ons. Een echte spring in het veld! Ik wil u bedanken voor alles dat ik van u heb geleerd. De jeugddienst zal nooit meer hetzelfde zijn. Bedankt om u te mogen kennen. Je enthousiasme zal ik nooit vergeten.